دلیل اصلی شکست پرینت‌های رزینی

فیلتر و جستجو

دلیل اصلی شکست پرینت‌های رزینی

راهنمای کامل عیب‌یابی و حل مشکلات رایج در چاپ با رزین.

0
7
0

پرینت رزینی (SLA/DLP) کیفیت خیره‌کننده‌ای دارد، اما شکست‌های ناگهانی آن می‌تواند بسیار ناامیدکننده باشد. اگر مدل‌های شما به صفحه ساخت نمی‌چسبند، ترک می‌خورند یا به‌طور ناقص پرینت می‌شوند، این راهنما برای شماست. در اینجا، ۷ علت اصلی شکست‌های رزینی (از تنظیمات زمان نوردهی تا تمیزکاری نامناسب) را بررسی کرده و راهکارهای قدم به قدم برای رسیدن به بالاترین نرخ موفقیت را آموزش می‌دهیم.

این مقاله به طور جامع، رایج‌ترین علل شکست در چاپ رزینی (SLA/DLP) را پوشش می‌دهد. ما فرآیند را به سه بخش اصلی تقسیم می‌کنیم: ۱. آماده‌سازی نامناسب (شامل تمیز نبودن و کالیبره نبودن)، ۲. تنظیمات نادرست اسلایسر (زمان نوردهی، ساپورت‌ها) و ۳. شکست‌های مکانیکی در حین چاپ. تمرکز اصلی بر روی روش‌های عملی برای تنظیم Exposure Time و طراحی بهینه ساپورت‌ها است تا کاربر بتواند نرخ موفقیت پرینت‌های خود را به طور محسوسی افزایش دهد.

۷ دلیل اصلی شکست پرینت‌های رزینی: راهنمای عیب‌یابی SLA/DLP

پرینترهای رزینی (مانند Elegoo Saturn 3 Ultra شما) جزئیات بی‌نظیری تولید می‌کنند، اما به دلیل حساسیت بالا به نور، دما و تنظیمات، احتمال شکست در آن‌ها بالاست. برای کسب بالاترین نرخ موفقیت، باید ریشه مشکل را در ۷ دلیل زیر جستجو کنید:

ردیف	دلیل شکست	توضیح و علائم رایج	راه‌حل کاربردی
۱	عدم چسبندگی به صفحه ساخت (Plate)	لایه‌های ابتدایی روی صفحه ساخته نمی‌شوند و قطعه در کف تانک (FEP) باقی می‌ماند.	کالیبراسیون Z-Axis: سطح (Level) صفحه ساخت را مجدداً و با دقت زیاد تنظیم کنید. افزایش Base Exposure Time: زمان نوردهی لایه‌های پایه را به ۳۰ تا ۶۰ ثانیه افزایش دهید.
۲	زمان نوردهی (Exposure Time) ناکافی	قطعه‌های نازک یا ساپورت‌ها شکننده هستند و در حین پرینت کنده می‌شوند (Partial Print).	افزایش زمان نوردهی عادی: این مهم‌ترین عامل است. زمان نوردهی را ۰.۲ تا ۰.۵ ثانیه افزایش دهید. نوردهی کم، رزین را به اندازه کافی سفت نمی‌کند.
۳	ساپورت‌گذاری ضعیف یا کم	بخش‌هایی از مدل، آویزان شده یا پاره می‌شوند و ساختار لایه‌ای آن‌ها خراب می‌شود (Model Detachment).	تقویت نقاط حساس: ساپورت‌ها را در نقاط بحرانی (Low-Hanging Islands) مدل متراکم‌تر کنید. ضخامت نوک ساپورت (Tip Thickness) را کمی افزایش دهید (مثلاً از ۰.۲۵ به ۰.۴ میلی‌متر).
۴	نیروی جدا شدن بیش از حد (Suction Force)	پرینت در لایه‌های بالا می‌شکند. نیروی مکش رزین در تانک، قطعه را از ساپورت جدا می‌کند.	زاویه‌دهی مدل (Angling): مدل را با زاویه ۱۰ تا ۲۰ درجه نسبت به صفحه ساخت بچرخانید تا سطح مقطع هر لایه کاهش یابد. کاهش سرعت بالابردن (Lift Speed).
۵	دمای محیط نامناسب	کیفیت پرینت در زمستان یا دمای پایین کاهش می‌یابد. رزین غلیظ شده و به درستی جریان پیدا نمی‌کند.	دمای استاندارد: دمای محیط پرینت را بین ۲۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد نگه دارید. از کاورها یا هیترهای کوچک محفظه استفاده کنید.
۶	مشکل در تانک رزین (FEP Film)	کیفیت پرینت پس از چند بار چاپ موفق، افت می‌کند و لایه‌هایی به FEP می‌چسبد.	تعویض فیلم FEP: اگر فیلم کدر، سوراخ یا خراشیده شده است، باید آن را تعویض کنید. تمیزکاری: رزین‌های قدیمی که حاوی ذرات جامد هستند را فیلتر کنید.
۷	تمیزکاری یا Post-Cure نامناسب	قطعات پس از چاپ، حس چسبندگی دارند یا در مرحله پس-پخت ترک می‌خورند.	شستشوی کامل: قطعه را کاملاً با ایزوپروپیل الکل (IPA) بشویید تا تمامی رزین خام پاک شود. پس-پخت متعادل: از نوردهی بیش از حد طولانی یا دمای بالا برای پس-پخت خودداری کنید.

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است